Aangezien verzekeringsmaatschappijen zelf bedrijven zijn die winst willen genereren voor hun eigenaren en belanghebbenden, moeten ze genoeg geld verdienen om levensvatbaar te blijven. Ze verdienen geld door premies vast te stellen op basis van risico.
Als de meeste mensen die door de verzekeringsmaatschappij worden gedekt uiteindelijk geen claims indienen omdat ze zijn verzekerd tegen ( overlijden, schulden, ziekte, inbraak, etc. ) niet is gebeurd, is de kans groot dat er aan het eind van de dag veel geld over zal blijven.
Het bepalen van verzekeringspremies is een complexe wetenschap die alleen wordt begrepen door experts die het proces verwerken ( ze worden actuarissen genoemd ). Meestal wordt rekening gehouden met factoren die de polishouder aan een hoger risico kunnen blootstellen. In het geval van bijvoorbeeld een zorgverzekering bepalen factoren als eerdere ziekte, beroep, geslacht en waar u woont hoeveel u aan premie betaalt.
Als verzekeringsmaatschappijen een ideale situatie hadden, zouden ze alleen individuen en rechtspersonen dekken die niet het risico lopen te verliezen waar ze tegen verzekeren. Zo ontvangen ze enorme sommen geld van polishouders en verliezen ze nooit een cent. Gelukkig worden verzekeringsmaatschappijen op sommige plaatsen gereguleerd door staats- of federale instanties.
Er is echter een breed scala aan manieren om verzekeringsmaatschappijen te reguleren. In sommige delen van de wereld, zoals de Verenigde Staten, worden verzekeringsmaatschappijen gereguleerd door deelstaatregeringen. In andere delen van de wereld, zoals bijvoorbeeld Canada, neemt de federale overheid deze regulerende rol op zich.
Verzekeringsmaatschappijen en de industrie in het algemeen zijn in sommige delen van de wereld goed gereguleerd. Maar in de meeste delen van de wereld gebeurt het tegenovergestelde, waardoor verzekeringsmaatschappijen ongehinderde vrijheid krijgen om polishouders belachelijke tarieven op te leggen en alle mogelijke stappen te ondernemen om hen hun geld te ontnemen bij het indienen van claims.
In de staat Texas, VS, is de verzekeringsregelgeving bijvoorbeeld erg zwak, wat het gebrek aan consumentenbescherming verklaart tegen de slechte spelletjes die verzekeringsmaatschappijen spelen.De Texas Insurance Department stelt op haar website dat verzekeringsmaatschappijen bepalen hun eigen premies en hebben niet de bevoegdheid om de tarieven van het ziekteverzekeringsplan te reguleren of goed te keuren.
In Texas worden de tarieven van de ziektekostenverzekering bepaald door de volgende factoren:
- Age. Van 50-plussers kan worden verwacht dat ze vaker en duurdere gezondheidszorg nodig hebben. Zo zullen de premies voor ouderen hoger zijn dan voor jongeren. Dit is de reden waarom verzekeringsmaatschappijen de leeftijd van de verzekeringnemer willen weten op het moment dat zij de polis ontvangen.
- Paul. Jonge vrouwen, vooral tijdens de periode van borstvoeding, worden blootgesteld aan een hoger niveau van gezondheidszorg. waard dan jonge mannen. Dit veranderde geleidelijk met de leeftijd totdat de medische kosten voor mannen eind jaren 50 en begin jaren 60 die voor vrouwen begonnen te overschrijden. Plannen met veel oudere mannen of jongere vrouwen zijn meestal duurder.
- Geografie. Verschillen in de kosten van levensonderhoud in een bepaald gebied, medische praktijk, het aantal medische gebeurtenissen in het gebied en andere gerelateerde geografische factoren bepalen de tarieven van de ziektekostenverzekering voor polishouders in dat gebied.
- Beweringen. Verzekeringnemers die in het verleden claims hebben ingediend, betalen doorgaans meer dan degenen die: schoon record .
- Industrieën. Industrieën met banen die gevaarlijker zijn en meer ongevallen hebben, zullen hogere zorgkosten hebben dan andere. Een hoog personeelsverloop kan ook leiden tot hogere administratieve lasten voor de verzekeringsmaatschappij.
Verklaring van de Texas Insurance Department (dat het geen verzekeringstarieven reguleert of goedkeurt) en het gebruik van belachelijke factoren door verzekeringsmaatschappijen om hun tarieven te berekenen zijn twee van de belangrijkste redenen dat Texas het grootste aantal onverzekerde mensen in de Verenigde Staten heeft. Maar meer mensen zouden lid worden van verzekeringen als de sector goed gereguleerd was in de staat en veel niet-overtuigende factoren niet werden gebruikt om premies te berekenen. Het verhaal is vergelijkbaar – of erger – in veel andere delen van de wereld.
In een ideale situatie worden alleen de noodzakelijke factoren in aanmerking genomen bij het berekenen van verzekeringstarieven. De tarieven van de ziektekostenverzekering zijn bijvoorbeeld alleen afhankelijk van redelijke factoren zoals leeftijd, tabaksgebruik, lokale kosten voor gezondheidszorg en beroepsmatige blootstelling. Deze ideale situatie is alleen te vinden op plaatsen waar verzekeringen sterk gereguleerd zijn.
Dus als verzekeringsmaatschappijen goed gereguleerd zijn, zullen ze genoodzaakt zijn om premies te berekenen met alleen sterke risicofactoren. En ze zullen gedwongen worden om het geld onmiddellijk uit te betalen aan de polishouders die de claims indienen. En er komt een limiet op het bedrag dat ze als premie in rekening kunnen brengen. Als dit gebeurt, zal de verzekeringsmaatschappij het vertrouwen van de consument winnen en belangrijker worden.
