10 ethische kwesties bij het aannemen van werknemers –

Het succes van een bedrijf hangt voor een groot deel af van de kwaliteit van de medewerkers. Dit verklaart waarom het wervingsproces voor elk bedrijf erg belangrijk is en met zorg moet worden behandeld.

Bij het aannemen van nieuwe medewerkers zijn er veel juridische problemen en vragen die zich kunnen voordoen. En de meeste ondernemers en recruiters zijn niet bang voor deze problemen, ondanks het feit dat deze problemen het imago van hun bedrijf kunnen ruïneren. Of u nu werknemers werft voor uw bedrijf of ze inhuurt voor andere bedrijven, u moet deze tien veelvoorkomende juridische en ethische valkuilen vermijden waarmee velen worden geconfronteerd bij het aannemen van werknemers.

10 Juridische/ethische problemen bij het aannemen van werknemers

1. Discriminatie

Dit is verreweg het meest voorkomende juridische probleem bij het werven van personeel. Veel ondernemers en recruiters discrimineren kandidaten van een bepaald ras, stam, nationaliteit, geslacht, burgerlijke staat, religie, gezondheidsstatus en opleiding. Hoewel er strikte wetten tegen zijn, wordt de dader niet vervolgd omdat de meeste slachtoffers dat zelf niet weten ze werden gediscrimineerd. Een goede manier om erachter te komen of u discriminerende signalen afgeeft, is door vragen te stellen die verder gaan dan gebruikelijk, zoals of de klager zwanger is.

2. Nepotisme / clannishness

hulp aan werkloze familieleden. En die drang overstijgt meestal elk gevoel van objectiviteit en eerlijkheid van de kant van de recruiter.

Nepotisme is wanneer je een kandidaat aanneemt omdat ze je vriend zijn, niet omdat ze het meest geschikt zijn voor de baan. Het enige verschil tussen nepotisme en nepotisme is: begunstigden .

3. Afpersing

Sommige recruiters die werknemers inhuren voor zakelijke instellingen, voeren privégesprekken met werkzoekenden en eisen dat ze een bepaald bedrag betalen om voor de baan te worden geselecteerd.In sommige gevallen neemt een corrupte recruiter contact op met een kandidaat die al voor de baan is geselecteerd voordat het bedrijf hetzelfde doet. Hij eist geld en stuurt signalen om te beslissen wie te kiezen. Dus een wanhopige kandidaat haastte zich om geld te betalen, niet wetende dat hij een baan zou krijgen, zelfs als hij er niet voor betaalde.

4. Het verkeerde beeld van de werkgever tekenen

In een vacature of vacature kan een werkgever de verschillende voordelen van werken voor zijn organisatie benadrukken als een manier om kwaliteitsmedewerkers aan te trekken die een aanwinst voor de organisatie zullen worden. Veel recruiters of bedrijfseigenaren bieden echter overdreven voordelen als een manier om hoogwaardige en ervaren kandidaten aan te trekken. Dit is een simpele misleiding. En dat is juridisch twijfelachtig.

5. Werknemers kapen van concurrenten

In een wanhopige poging om de concurrentie te verstikken, hebben sommige bedrijven ervoor gekozen om de meest waardevolle werknemers van hun concurrenten in dienst te nemen. Ze doen dit door een overweldigende waarde aan de functie te geven en doen hun best om hun doelmedewerkers bewust te houden van hun functie. Zodra de beoogde medewerker interesse toont in de functie en hierop solliciteert, wordt de sollicitatie direct geaccepteerd.

6 ongeschoolde werknemers aanwerven

Veel recruiters maken zich schuldig aan het bespoedigen van het wervingsproces om de deadlines te halen die zijn vastgesteld door het bedrijfsmanagement. Aangezien alle elementen van controle en gezond verstand verloren zullen gaan, zullen dergelijke recruiters onder druk uiteindelijk incompetente kandidaten aannemen.

7. Sommige functieverantwoordelijkheden wijzigen na aanwerving

Een goede vacature moet duidelijk benadrukken – en waar nodig uitleggen – de rollen die de kandidaat die is geselecteerd om de vacante positie te vervullen, moet vervullen. Werkgevers worden echter vaak geconfronteerd met nieuwe of aanvullende verantwoordelijkheden die de gekozen kandidaat moet vervullen. De meeste slachtoffers geven er meestal de voorkeur aan om aan de eisen te voldoen, omdat ze bang zijn dat ze niet gemakkelijk andere aanbiedingen zullen krijgen als ze besluiten af ​​te treden.

8. Geen relevante vragen van sollicitanten beantwoorden

Het is ongepast voor een werkzoekende om vragen te stellen over de reden waarom de vorige houder van de vacante functie werd gedwongen ontslag te nemen uit deze functie. Het niet beantwoorden van deze vragen zal een rode vlag doen rijzen en leiden tot misleidende signalen over het bedrijf.

9. Verzoek tot aanmelding van alle aanvragers

Hoewel het niet gebruikelijk is voor werkgevers of recruiters om sollicitanten om een ​​vergoeding te vragen om te solliciteren, doen sommige bedrijven het om hun eigen portemonnee te financieren.Deze onethische praktijk is gebruikelijk in landen waar werkloosheid en ongedisciplineerdheid wijdverbreid zijn.

10. Proberen het laagst mogelijke loon te bieden

Een andere veel voorkomende onethische wervingspraktijk is het laagste bedrag dat een werkzoekende zou willen accepteren als hij voor de baan wordt geselecteerd. De uitdaging voor recruiters is om recruiters zover te krijgen dat ze ver beneden de marktstandaard rekenen om de kosten zo laag mogelijk te houden.

U kunt een bladwijzer maken voor deze pagina